kan

koş
kendinden kaç
günahlarından
insanlığından kurtul
at üzerinden tanrını
ez ayaklarında şeytanı
düştüğünde aynanın kan rengi gerçekliğine
girdiğinde zaten sızlayıp duran etine
yansıyacak tek şey yine sensin
bedenindeki derin yaraların içinde
ne bir başka yüz
ne bir başka renk
kıpkırmızı akacaksın irin gibi ruhundan
ruh dediğin birkaç parça yalan
birde akrebin kalbine vurdu mu yelkovan
anla ki zamanı geldi
gerçek yalan bir olup attırınca kalbini
kes artık kendinden kendini
yavaş yavaş, tane tane
ağlaya ağlaya, güle güle
bu gece gibi
öldür
seni seven kendini

ne ?

bir hiç uğruna yaşamak mıdır acaba yaşamak
yoksa birinin uğruna ölebilmek mi gerçek hayat

peki sen nesin, nerlerdesin, nedir bu çektirdiğin bana
kim verdi rüyalarımı katletme hakkını sana

peki benim yaptığıma ne demeli, yokluğuna vurgunum
harkırsam da duymazsın o yüzden böyle suskunum
fırtına olsam..kapatmışsın kendini bedenine..durgunum

tek isteğimi, seni, paylaşmayan hayata küskünüm
bakma kalbimin ufak çarpışlarına ben bildiğin ölüyüm

gece oldu

gidiyorum

olur da gelirsen yanıma

saçlarını sar boynuma

üşüyorum

komik aslında

o şimdi bambaşka bi diyarda

ismini bildiğim birinin koynunda

mışıl mışıl uyumakta

bende bekliyorum hala

dünyanın dönüşmesini saçma bi balkabağına

12 den sonra

olmadı, olsun şükür vicdanıma

umut edecek bir yarın var daha