çok güzel bir düş gördüm
ölmüştüm
gözlerimi açtığımda
çoktan gömülmüştüm
henüz çürümemişti bedenim
hoş bir dokusu vardı kefenin
yine de
toprağa kavuşmak istedim
yırtıp attım üzerimdeki beyaz örtüyü
biraz paniklemiştim
zaten nefes almıyordum ama
yine de
ağzıma dolan toprak tadını sevmemiştim
ama işte, alıştım sonra
yaşarken alışıktım karanlığa
pek bir farkı yoktu burasının evden
yine eşit uzaklıktayım sonuçta
cennet ve cehennemden
beni hiç sevmemiş tanrının evinden
ve sevilmek istememiş şeytanın kalbinden
buraya kadar sıradan bir düştü
derken
dudaklarıma bir çiğ damlası düştü
sonra bir daha
ve bir daha
mor bir okyanusa
baş meleğin kanı damlamışçasına
kızardı dudaklarım
hayır
hayat değildi bu yüzüme dolan
yalnızca
göz yaşlarını tanımıştım
muhtemelen
herkes gittikten sonra
mezarıma uğramıştın
önce üzülmüş
sonra sövmüş
sonunda da biraz ağlamıştın
ben mi?
mutluluktan çıldırmıştım
ölmemiş olsam dans eder oynardım
neden mi?
senden bir parçayı
bir göz yaşını
sonsuza kadar
dudaklarımda saklayacaktım...
sonsuza kadar
tadınla uyuyacaktım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder