19 Mart 2025 Çarşamba

heykel

bir heykel gibi
durdum, izliyorum
insanları
rüzgarı
zamanı...
biliyorum
hepsi gidecek
duyuyorum
"hepsi geçecek"

geçip gidiyorlar
doğru
bazen fark ediyorlar beni
ruhsuz
ama canlı heykeli
ben sabit kalıyorum
halbuki
bir göz kırpsam belki
belki bir an çarpsa kalbim
..

derken 
veya düşünürken
rüzgara kapılıyor dikkatleri
"aman" diye geçiyor zaman
"boşver"leri

ben böyle iyiyim
onlara aldırmıyorum 
kendimi kandırmıyorum
basit bir heykel gibi
beni bıraktıkları boşlukta
yok olmayı bekliyorum

bir de
seni sevmeye devam ediyorum

Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...