17 Şubat 2025 Pazartesi

bir gece, bir şişe

yalnızdı
çimlere uzandı
gökyüzüne baktı
hava karanlık
ay cansızdı

sigarasını yaktı
bir şarkı mırıldandı
duman etrafını sardı
gözleri kararmaya başlarken
hatırladı

bir ses vardı
        mezarını kazmaya başladı
o bakışlar..
nasıl da canlıydı
        elleri kanadı
ışıkla örmüştü saçlarını
        parçalandı, ama az kalmıştı
        başaracaktı
bırakmıştı
        başardı

belki dünyanın en güzel mezarı olmadı
ama
en azından artık canı acımayacaktı



Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...