hayalet

biliyorum

tam da şu anda

arkamdasın

karanlıkta

ben bunları yazarken

biraz nefret

biraz aşkla

gözünde iki damla yaşla

bana bakmaktasın

.

.

.

sesini duyuramazsın

elimi tutamazsın

şarabımdan tadamazsın

sarılamazsın

ne kadar arzulasan da

canımı alamazsın

kıyamazsın

.

.

biliyorum

bunları okurken

başını omzuma yasladın

hatta gülümsedin

salakça

sonunda 

dedin

sonunda 

geldim

sen cehennem azabı çekerken arafta

ben unuttum seni sevmeyi bu diyarda

git artık 

sıkıldım işte..gördün

hayattayken sevdim, öldüğünde gömdüm

işim kalmadı seninle 

yaşayanlar varken
kim sarılır ölülere

git

ve bir daha gelme şu 

.

anladım 

gittin sonunda

hak ettiğin cennete

özür dilerim..böyle bitsin istemezdim

ama benimle gelemezdin

tek kişilik bu gece

cehenneme biletim

uyuyorum...sonunda

üzerimde o eski kazak
hani şu bana son sarıldığında üstümde olan
gözyaşlarını emanet ettiğin
hiç yakışmamış dediğin
doğum günümde hediye ettiğin
neden hala giydiğimi bilmediğim

belki de bir nebze tutmak istedim
sana verdiğim sözü,
doğum günümde
bu kazağı ilk giydiğim günde

ölürken yanımda sen olacaksın
senin kokun saracak bedenimi demiştim

ve şimdi sen yanımda olmasanda
ölüyorum..kokun etrafımda