23 Şubat 2017 Perşembe

resim




önce kabuslar bitecek
sonsuz uykum peşinden gelecek
yıldızlar parlayacak cansız ruhumda
parçalanacak hatıralar sonsuzlukta

önce aklım yitecek
kimse nerede olduğunu bilmeyecek
şiirler bulunacak resminin altında
aynı şarkı yankılanacak dudaklarında

önce üşümem geçecek
cehennem gazabı şefkate gelecek
inançlar sınanacak çınlayan yoklukta
adını anacaklar kim olduğumu sorduklarında


20 Şubat 2017 Pazartesi

yok

nefretini çektim içime
güzel yüzün kaldı geriye
yalanlarını kestim bileklerimle
damla damla düştün kalbime

çirkinliğimi çizdim gözlerine
sigaramı yaktım ellerinle
ağlamanı seyrettim keyifle
öperken dudaklarını öfkeyle
lanet okudum gördüğüm tüm düşlere

veda ederken kıvrımlarından her birine
yas tutuyordum kaybolan masumiyetine
kaç cehennem görmeliydik sen söyle
yanmadan önce ihanet ateşinde

karışırken adımlarım geceye
tükürdü gökyüzü yüzüme


18 Şubat 2017 Cumartesi

pıf

kapatmadan önce kalbimi
keşke çıkartsaydım seni
unutkanlık işte bilirsin 
unutmayı da sen güzel becerirsin

16 Şubat 2017 Perşembe

qwrtuıopğüişkjhgfdzxcvbnmöç

b-Sensiz de geçiyor hayat, gök yüzüme düşmeye devam ediyor mesela, çöpten fırlayan kediler hâla sıçratıyor beni sonra, kelimelerin bir yere gittiği yok hepsi düzgünce ve üzgünce durmaya devam ediyorlar bıraktığın aklımda.

o-Yalan söylediğini düşünüyorum, yalan söylemeyi beceremediğini biliyorum. Saçların bile yalan söylüyor ama bu sefer beni inandırmak için, bir tane bile beyaz düşmemiş omuzlarına

b-Geçenlerde bulmuştum aslında bir tane, yaslanmayı sevdiğin omzumda. Yaslandım bende, içmiştim biraz da...

o- Sonra ?

b- Yoktu uyandığımda. Pencere açıktı, gitmiş olmalı yaslı ada taraflarına

o- Atlattığımız için tebrik etmeli miyiz birbirimizi ?

b- Kendime sarılmak istiyorum sanırım

o- Anlamadım ?

b- Zaten bunları kendi kendime anlattım. Sesini bile unuttum uzun süre önce, iki dakika da olsa kendimi kandırdım.

6 Şubat 2017 Pazartesi

sence

yazacak ne kadar çok şey var
yaşanacak ne kadar az şey kaldı
yaşlılık mı, bıkkınlık mı ?
son durağa gelmeden insan
otobüsten atlayıp
kendini yollara vurmalı mı ?

tanışılacak ne kadar çok insan var
tartışılacak ne kadar az şey kaldı
huzur mu, umursamazlık mı ?
son kelimeyi söylemeden insan
sözleri bırakıp
kendini o gözlere atmalı mı ?

hava pahalı

konuştuk bugün biraz
çay içtik malum aramız ayaz
ama var ya
ısındı içimiz sanki
bilmem
ben öyle anladım belki
yine de güzeldi

kahve söyleyecektim tam
hafifçe kalktı yerinden
sızladı yüreğim kederden
"kitabını unutma," diyemedim
kitabını getirmeyi akıl edememiştim
"nereye böyle," dedim
kurtuldu omuzlarındaki yüklerden
"bilmiyorum "dedi
o öyle anlatmak istedi belki
ama var ya
yine de güzel
çok güzeldi


5 Şubat 2017 Pazar

sonra

hiç beklemediğim bir anda
karşılaştık bir kelime anında
sen olduğunu anladım da
anlamamak kolayıma geldi galiba
aklıma takıldı sonra
ne düşündün benim hakkımda
gülüp geçtin mi yine ukala tavırlarıma
yoksa üzüldün mü yaşlanmamıza
ben baya sevindim aslında
uzak bir heyecanı yaşamaya
ne kadar vaktim kaldı ki zaten hayatta
belki birkaç kelime daha

anladım

ayak izlerin
ışıldıyor yeryüzünde
gökyüzü karanlık
gülümsüyor yalnızlık

hatıraların
çivilenmiş takvimlere
kalbim aralık
ilkbahar sana aşık

bakışların
karışmış gençliğime
gitme vakti artık
peki nerede kalmıştık





sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...