omuzlarında çiğ damlaları
kalbinin dallarında sincap yavruları
gölgesi takip ediyor saatleri
günleri ise sessiz bir gözyaşı
ben kayboldum bu mevsim geçişinde
iki yanımdan düşerken zarif
ve tabii ki muhalif isyan bayrakları
sessizliği benimsedim sensizliği de
ve tabii ki umurumda değil
ayaklarını sürüdüğün göç yolları
eylül, şımarık rüzgar gülü misali
sallanırken üzerindeki incecik tül
gülüyor halime yahut üzülüyor halsizliğime
ben bunları bilecek kadar yaşamadım
bilsem de zaten anlayamazdım
tam bir budala sayılmam elbet
ancak dünyayı anlayacak kadar da yozlaşmadım
