rutinim

eski bi şarkı çalıyor
kalbim ağır ağır atıyor
yıpranmış gözlerimden akan
ucuz bi şarapla aklıma o geliyor

odam karanlık
sigara gibi kokuyor yalnızlık
duvarlarımda aynı soru
neden ölümden önce geldi ayrılık

eski bir şarkı çalıyor
kafamda eski bi film oynuyor
o kadar güzel oynamışsın ki
güzelim
öyle tatlı kandırmışsın ki beni
tek seyircini
sanki bu sefer gitmeyeceksin gibi
bu sefer sonu farklı bitecek gibi
süpriz son olmayacak gibi
her gece izliyorum seni
perdeler kapanana kadar
gözlerim kapanana kadar
umut etmeye halim kalmayana kadar
hayatta süprizlere yer olmayacağını anlayana kadar...