köşesinde bir başıma
demleniyorum, kısık bakışlarla
nerede şimdi deniz
nerede gökyüzü
sen dururken öylece karşımda
nerede sözcükleri biriktirdiğim yıllar
nerede kalbimi gömdüğüm mezar
dururken öylece senden kaçtığım yollar
çoktan kaybedilmiş bir savaşın
orta çağlarında
düşüyorum, sessiz çığlıklarla
nerede şimdi evimiz
nerede çiçekler
ölüme bakarken
hayır ! kollarımı uzatmışken ona
nerede kaybedecek bir şeyi olmayan gençliğim
nerede bizi bekleyen hazan
çırpınırken öylece seni umduğum rüyalar
daha geçmeden gitmiş bir hayatın
yüzüme çarptığı dalgalarda
savruluyorum, mavi kabuslarla
nerede şimdi ayak izlerimiz
nerede su ve toprak
ben yavaş yavaş biterken
kabullenişmişliğin kucağında
nerede hani o içimize attığımız
dumanlı hatıralar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder