kör oldum
hani düştüğümü sen de gördün ya
iki adım önümü göremeden
sana doğru koşuyordum
biliyor musun
güldün diye hiç utanmadım
o akşam da aslında sevinçten ağlamıştım
nihayetinde
üstüm başım kan içinde
kalbimdeki binlerce çizikle
sebep olabilmiştim gülümsemene
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder