Ya son bir defa hissedeceğim
Ya da ölüp gideceğim
Arada kalmışlık değil bu
Son kez kokunu gözlerime sürüp yiteceğim
Zincirlerime takılı takvimler
Her gece esen pişmanlığımın mevsiminde
Gözlerimden dökülürken birer birer
Son kez adını söyleyip tüteceğim
Aklımı yitirdiğimi biliyorsun
Hangi geceydi, o yanan mumum kokusu neydi
Utandığımda yüzümün giydiği rengi
Ellerimin ellerinle moneküler seviyede ilişkisini...
Artık tek öğrenmeni istediğim vaziyetim
Bu son nefesimde ilettiğim vasiyetim
.
.
Elimde değil bu çizgiler
Hepsini aşkla çizmiş sanki yüzüne kader
inandığım bir tanrı yok ancak
bir gün cennet saçların için yanacak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder