mevsimlere yetişemez oldum
bir parçam gökyüzünde asılı
bir parçam toprağın altında kaldı
koştum yağmur bulutlarının peşinden
zaman hep bir adım önümde yol aldı
dualarına erişemez oldum
bir parçam masallara yazılı
bir parçam şiirlerin karanlığında kaldı
boğuldum kelimelerin acizliğinden
nefesimden geriye sessizlik kaldı
yalnızlıkla didişemez oldum
bir parçam sakinliğe saklı
bir parçam öfkenin alevlerinde kaldı
sustum sırf matem-i metanetimden
kalbin, saçlarımdaki kül kadar parlamadı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder