Başlıkta Bir Sonsuzluk

Sonsuzlukta bir okyanus 

Okyanusun ortasında ufak bir sandal

Sandalın içinde bir deli

Delinin aklında bir kadın

Kadının bakışlarında bir öfke

Öfkenin ardında bir tutku

Tutkunun peşinde bir aşık

Aşığın defterinde bir şiir

Şiirin dizelerinde bir isim

İsmin yanında bir damla kan

Kanın kızıllığında bir şarap

Şarabın tadında bir fırtına

Fırtınanın tanrısında bir kitap

Kitabın girişinde bir başlık

Başlıkta bir sonsuzluk

ödünç kelimeler

senden beş kelime aldım bu gece

yirmi iki harf dokuz hece

gökteki yıldızlardan biraz eksik

aydan biraz parlak, yansıdılar şiirime

veda ile başlayalım istersen

ben sana veda edemem, ölürüm sadece

öyle bir başıma, karanlık gecede

sarılır yatarım yalnızlığa, sen gitsen bile

eski demiştin 

eski bir kalbe hayatı da sen getirdin

sisler sarmışken gözlerimi

bir anda sabah oldun, güneşi getirdin

güçlü biri sanırdım kendimi

ancak

bir kez daha gülersen bana böyle

yıkılıp kalıcam dizlerinin dibinde

kayıp, nereden geldi acaba aklına ?

üzülüyor musun gözlerinin önünde

aşkın içinde kaybolmama?

yoksa bulup çıkartmak mı istiyorsun beni

ve sarılmak kayıp dizelerime sıkıca

ve son olarak

toprağı sundun bu faninin aklına

iyi de ettin aslında

ölüp gideceğimi, biliyorum, yakın zamanda

olur da düşerse yolun bir gün mezarıma

bir çiçek bekleyecek seni toprakta

yaşarken hiç sunamadığım renkleri huzuruna

yetiştirecek sana tutkun ruhum torağın altında

sana bir şiir yazdım bu gece

yedi kıta ve bir sürü dize

sen gökyüzünü sundun bana

benim sana vereceğim tek şiir bu dünya

o da dönüyor senin güzel hatrına

izmarit

yaslandım eski bir hatıraya

peşi sıra geçen mevsimleri izliyorum

yaşlandım elbet zamanla

peşinden yaktığım sigaralara benziyorum

bağlanmadım aslında sana

aksine, ilk defa özgürlüğü tadıyorum

aşk ne kadar da benziyormuş nefes almaya

her iç iç çekişte daha çok seviyorum

artık bir umudum kalmasa da 

ara ara ellerini tuttuğumu hayal ediyorum

hayallerin umuttan daha sıcak geldiği anda

seni kimsenin özlemeyeceği kadar özlüyorum

Otobüs

 bir otobüs camına

yaslanmış uyuklarken

eski bir rüyada

sana esir düşmüşken

bir anda

rüzgar vurdu canıma

adın esiyordu içinde

biraz ara verdim yaşamaya

ve özledim sadece

iki dizelik şu hayatımda

kim bilir hangi noktadayım

çok düştüm, çok üşüdüm

yine de işte buradayım

Gitmedim bir yere

Elini tuttuğum o andayım

söyledim ya daha önce

kalbinde değilim, kapındayım

sokağında, aklındayım

seninle aynı zamandayım

ben karanlıktayım ama

gece baktığın o yıldızın arkasındayım

gecenin en üç saatleri

giden, gitmiş çoktan

artık sırlar bile sıradan

nefesim ve sigaram

tartışıyor uykusuzluktan

Gitmedim bir yere

Elini tuttuğum o andayım

söyledim ya daha önce

kalbinde değilim, kapındayım

sokağında, aklındayım

seninle aynı zamandayım

ben karanlıktayım ama

gece baktığın o yıldızın arkasındayım

mahkum

başıboş hevesler hapishanesindeyim

bir yanımda esir düşmüş duygular

bir yanımda yalnızlığa mahkum kalabalıklar

volta atıp duruyorum yalanlar avlusunda

sahtekar bir güneş dokunmaya çalışıyor omzuma

aldırış etmiyorum, ben çoktan yandım zaten diyorum

seni düşünüyorum, ısınıyorum

dolandırıcı ay ışığı düşüyor yatağımın ucuna

umurumda değil, arkamı dönüp uyumaya çalışıyorum

rüyamda gözlerinin gelgitlerinde boğulmayı istiyorum

yanlış anlama

kaçmak gibi bir niyetim yok bu mahkumiyetten

seni sevebilmek için tekrar tekrar vaz geçerim özgürlüğümden

hem düşünsene bir, ne önemi var!

pencerem isterse dünya olsun, isterse bir kuş kadar

sen geçeceksen arada önünden

bu kalp hep aynı sonsuzlukta çarpar