senden beş kelime aldım bu gece
yirmi iki harf dokuz hece
gökteki yıldızlardan biraz eksik
aydan biraz parlak, yansıdılar şiirime
veda ile başlayalım istersen
ben sana veda edemem, ölürüm sadece
öyle bir başıma, karanlık gecede
sarılır yatarım yalnızlığa, sen gitsen bile
eski demiştin
eski bir kalbe hayatı da sen getirdin
sisler sarmışken gözlerimi
bir anda sabah oldun, güneşi getirdin
güçlü biri sanırdım kendimi
ancak
bir kez daha gülersen bana böyle
yıkılıp kalıcam dizlerinin dibinde
kayıp, nereden geldi acaba aklına ?
üzülüyor musun gözlerinin önünde
aşkın içinde kaybolmama?
yoksa bulup çıkartmak mı istiyorsun beni
ve sarılmak kayıp dizelerime sıkıca
ve son olarak
toprağı sundun bu faninin aklına
iyi de ettin aslında
ölüp gideceğimi, biliyorum, yakın zamanda
olur da düşerse yolun bir gün mezarıma
bir çiçek bekleyecek seni toprakta
yaşarken hiç sunamadığım renkleri huzuruna
yetiştirecek sana tutkun ruhum torağın altında
sana bir şiir yazdım bu gece
yedi kıta ve bir sürü dize
sen gökyüzünü sundun bana
benim sana vereceğim tek şiir bu dünya
o da dönüyor senin güzel hatrına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder