ben

ne mutluyum ne de mutsuz

ne rüya görüyorum ne de kabus

ne güneşi kapatan bir bulutum

ne de çiçeklere dökülen yağmurum

ben yalnızca boş bir kabuğum

canlı fakat ruhsuz

sakin ve huzursuz

gülümsemem bekleniyor bazen

ben de gülümsüyorum

kızmamı istiyorlar 

istemeden de olsa kızıyorum

ben iyi bir insan değilim

ölü çiçeklerden süsler yapan

yılgın bir taklitçiyim

27

iyi ki tanımışım seni

sarhoş bir ara sokakta

ya da kırık bir yatakta

son nefesimi verirken

adın çıkacak içimden

"ne güzeldi" diye bitirirken

sen geçeceksin gözlerimin önünden

elbet bu hayat da, bu keder de bir gün biter

sonunda da bir şarkı çalar "hatıran yeter"

26

tadı solmuş şaraptan bir kadeh aldım

sözlerini anlaşılmayan bir şarkı açtım 

hak ettiği sevgiyi tatmamış bir kadına

asla onun kadar güzel olamayacak bir şiir yazdım

hafif ama kırıcı küfürler salladım geceye

ve onun farkına varamayan kör gözlere

ne gece kırıldı, ne de gözler gördü elbette

olsun belki de gülümser hafiften de olsa

bu dizelere geldiğinde 

23

şu hayatta pek az şeyi sevdim

lakin

en çok seni sevmekten nefret ettim

aslında bu nefretin öznesi bile değildin

yalnızca

gönlümün beklediği bir duraktan geçmiştin

ve ben, maalesef

seni görmeden kör olmayı becerememiştim

hiç masal okunmamıştı baş ucumda

hiç rüya görmemiştim zoraki uykularda

kabuslar...

yalnızca en beter kabuslar sarılırdı bana

ve bırakmazlardı beni, beklerlerdi sakince ölmemi

şimdi anlıyor musun

neden bir kabus gibi sarılmak istiyorum 

neden bir türlü bırakamıyorum

çünkü ben "güzel bir düş" ne demek.. hiç bilmiyorum 

şu hayatta pek az şeyi istedim

en çok da seni istemekten çekindim...

17

Bir denizin kıyısında değil, fırtınasında buldum seni

Ruhuna tutunmaya çalışıyordum, gözlerinde kaybettim kendimi

Dalga dalga parçalandım, kıyıya vururken hislerim

Şimdi ne o deniz sana benziyor, ne de ben eski benim