şu hayatta pek az şeyi sevdim
lakin
en çok seni sevmekten nefret ettim
aslında bu nefretin öznesi bile değildin
yalnızca
gönlümün beklediği bir duraktan geçmiştin
ve ben, maalesef
seni görmeden kör olmayı becerememiştim
hiç masal okunmamıştı baş ucumda
hiç rüya görmemiştim zoraki uykularda
kabuslar...
yalnızca en beter kabuslar sarılırdı bana
ve bırakmazlardı beni, beklerlerdi sakince ölmemi
şimdi anlıyor musun
neden bir kabus gibi sarılmak istiyorum
neden bir türlü bırakamıyorum
çünkü ben "güzel bir düş" ne demek.. hiç bilmiyorum
şu hayatta pek az şeyi istedim
en çok da seni istemekten çekindim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder