ne vakit topraklar sardı yıldızlarımı
ne vakit sustu gökyüzü, kurudu yaşları
bir mevsim vardı hani, sabah sen açardın gözlerimde
söylesene..hangi kara kış mühür oldu gül yüzüne
şimdi
içimde umut kardelen misali
duruyor bembeyaz kalbin içinde
donmuş nehirler gibi
bekliyor sımsacak gülümsemelerini kederler içinde
bir ben vardı hani ağır ağır yaşardı sensizlikte
şimdi yaşıyorum ağırlığını aşkın umudun sen halinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder