13 Ağustos 2010 Cuma

deniz kıyısında

kızılımsı ay ışığı altında
dalga sesleri arasında
ellerini ilk defa tuttum
adını fısıldayan rüzgarda

yıldızlar hep yeşil miydi
hayat böylesine güzel miydi
tek ömrün fazla geldiği bu ruha
bin ömür kısacık mı gelecekti

karanlıkta bir gül bahçesi
gülü sevecekse insan
neden batsın ki dikeni
ay ışığını görüyorsa insan
ne yapabilir karanlığın bilinmezliği

Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...