durak

beklemekle geçti hayatım
bazen ölümüne susadım
bazen yağmur yağdı, ıslandım
ama beklemekten hiç yorulmadım

zaman geçti,
insanlar geçti, durağımın önünden
cenazeler kalktı ben gidemedim
ne araçlar geldi benim beklemediğim
sadece içlerine bakıp selam verdim
kimseyi kırmak istemezdim
ama beklediğim gelmeden burdan gidemezdim

hayaller geçti
umutlar geçti gözlerimin önünden
her rüyada bir adım uzaklaşıyordum beklemekten
ve sabah oluyordu
gözlerimde hala aynı durak imgesi
takvimde hala cumartesi

neden beklediğimi unuttum zamanla
kime söz verdiğimi bu durakta
ama o hatırlayacak, biliyorum
karanlığıma gülüp geçiyorum
varsın gençlik de geçsin diyorum
varsın ölüme yakın gelsin diyorum
onu kardelenin tazeliğinde koklayamasam da
şarap olur başucumda, ölümümden önceki
o son damla tadı kalır dudaklarımda