china town

sessizliğe sığındığım o ülkede

bir "merhaba" ya muhtaç haldeyim

çöpten topladığım kitaplarda

bir film afişinin alt kısımlarında

güzel bir kadının etiketinde

okuduğum yalanlara inanmak ister haldeyim

oylama yapalım mı sevgilim

hangimiz gözlerini kapatsın

hangimiz önünde uzanan yollara düşsün

hangimiz o son damlayı yudumlasın

hangimizin ruhu bir resim çerçevesinde saklansın

inancım gereği sevmek zorundayım seni

uzak bir gelecekten gelen 

kısacak ömrün son günleri gibi

ellerimde atan kalbimin sıcak atışları

adım adım ilan ederken her şeyin bittiğini

kara kızıl bir ormanın gölgesinde kutluyorum 

geri kalan günlerimi

..........

uzaktan bakıyorum sana

çok...ama çok uzaklardan

masmavi bir denizin

karanlık derinliklerinden

anıyorum ismini

kimsesiz bir ilkbaharda

tutmak isterdim ellerini

kaybolmak istanbul sokaklarında

evinden bir kaç adım aralıkta

hani istemezsek hiç varamayacağımız

yalnız çiçeklerini sulamak için

baş başa kalacağımız o sokakta

uzaklardan bakıyorum sana

parçalıyor aklımı rüzgar

deliliğe bir dudak boyu mesafedeyim

başına buyruk atlar gibi

adını haykıra haykıra
ölmek istiyorum bir dağ başında

seni tanımayan bir medeniyet

cehaletin başkentidir aslında..... 

bir parçam

bir zamanlar
hislerim vardı
onlar benim gün ışığım
onlar benim karanlığımdı

sözlük anlamını bilmezdim mutluluğun
yada resmini çizemezdim huzursuzluğun
ama yaşardım
yaşadıkça da iyi kötü bir tat alırdım

sonra
zamanla
birer birer kaybettim
önce anılarımı
sonra duygularımı

o yüzden ki
ne sizin kadar isyan edebiliyorum rüzgara
ne de gülümseyebiliyorum
kulaklarımı ağrıtan kahkahalar arasında

kendimce iyi kötü birkaç kavram uydurdum
onlara uyup gidiyorum
artık uyanmayacağım o güne kadar
sadece uyumayı planlıyorum