isimsiz bir mezarlığın başında
şişenin dibinde kalan birkaç damla hayatla
soğuktan bir gülümseme belirmiş
ay ışığının okşadığı yüzünde
gecenin bile rüya göresi gelmiş
damla damla kıvrılmış usulca gamzelerine
kuzgunlar susmuş, zaman durmuş
o gece rüzgar ilk defa aşık olmuş
yavaş yavaş eserken parmak uçlarında
uyku sonunda eceline kavuşmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder