el ele uyuyup kaldık
çocukluğumuzdaki gibi
yüzümüzü gülücükle boyadık
insanlar, hayvanlar geçip gitti yanımızdan
biz hiç uyanmadık
mevsimler döndü başımızdan
bir gün bile yaşlanmadık
gidecek bir evimiz yoktu
sarılıp ısınırdık
sarılıp ağlar
sarılıp doyardık
ağacın gölgesini
her sabah alevlere boyardık
kurumuş bir ağacın gölgesinde
isimsiz iki mezardık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder