17 Ekim 2022 Pazartesi

yıldızsız gece

artık rüya görmüyorum
gecenin karanlığı var sadece
ışıksız, yağmursuz, umutsuz
çarpıyor beni benliğime
sarıyor kül rengi elbisesiyle
ısınıyorum
sınanıyorum
sessiz öpücükleri düşerken gözlerime
körlüğüme gülüyorum
ve kabul ediyorum
o karanlığın şiddetsiz adaletini
kabuslardan azade bedenimi
rüyasız ifade edişimi
tüm yokluğumla 
bir varlığa duyduğum hasreti
kabul ediyorum
sona gelmeden bittiğimi

Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...