lacrimas

seni sevmek çare değil 

çaresizlikten

başka bir şey gelmiyor elimden

başka kimse geçmiyor kalbimden

seni özlemek günah değil

cehennem

başka bir tarifi yok bu işkencenin

bir ucu sensizliğe bağlanmışken zincirimin

seninle konuşmam akıl kârı değil

delilikten

başka bir yolu yok seni güldürmemin

gözyaşlarıma gömülmüşken sevgi sözlerim

.....

bunları okursan bir gün

ve almışsam canımı erkenden

özür dilerim

başka bir yolu yoktu, 

ayaklarını bastığın toprağa dönüşmemin

yalancının son seramonisi

her hayattan bir parça can kopardım

üstünü alaca boyayıp mezarıma astım

yaş çığlıklarla dolup taştı da gözlerim

ben yine de sana bir kadeh daha uzattım

"bu sefer fark edersin belki

 ölü bir adamın bir şey hissetmeyeceğini"

yüzümdeki maske

yalanlarla dolu bir yaşamın rengindeyse

boyayamayacağım bir gerçek olduğunu düşünme

sakın

sakın kendine fazla değer yükleme, hiç sevmemiştim seni

silinirken varlığım yer yüzünden

son kez bir nefes aldım sadece güzel yüzünden

dört felaket bekliyor naaşımın başında

gözyaşı, hayal kırıklığı, öfke ve ikna

gözyaşlarını anlattım başında

hayal kırıklığını görmüş olmalısın ölü adamın mısrasında

öfkenin rengi dönüşürken yalandan bir kırmızıya

sakın ikna olma, benim gibi yalancılara 

sana

şimdi, tam şu anın derin uykusunda

uzatıp ellerimi uzanabilseydim saçlarına

fısıldayabilseydim sevdiğin o sözleri

sarılabilseydim rüyalarındaki derin yalnızlığa

ulaşabilir miydim sonsuzluğa

                ***

şimdi, kıyametin tam ortasında

haykırabilseydim adını tanrıya ve şeytana

koparken geçmişim gözlerinin parıltısında

savaşabilseydim tüm o korkularınla

duyurabilir miydim sesimi sana

               ***

şimdi, yanarken ikimiz de aynı yıldızın altında

sahip olsaydım bir dilek tutma hakkına

tutardım ellerini, bırakmazdım bir daha

peki sorabilseydim mutlu musun diye sana

görebilir miydim gülümsemeni 

söz kimseye söylemem, ikimizin arasında

sır

Sana olan hislerimi her zaman gizleyeceğim

Ne esen rüzgara fısıldayacağım bu aşkı

Ne de karanlık gecelere itiraf edeceğim

Resmine bakıp zaman zaman gülümseyeceğim

Bir şarkının melodisinde seni dinleyeceğim

Hayatım akıp giderken boşuna

Sessizce durup bir köşede, seni seyretmeye devam edeceğim

Arkadaşlar "neyin var?" diye sorarlarsa 

Hasta olduğumu söyleyip geçeceğim

İyileşmek gibi bir şanssızlığa düşmezsem eğer

En sonunda kalbimdeki sırlarla gömüleceğim

24

kış ortasında

bir çarşamba günü

ne kadar güzel geçebilirse

öyle güzel geçti...gitti

kitabın ortasında

bir hayalperest dizesi

ne kadar dokunaklı olabilirdi ?

okundu, dokundu... kör etti

sokağın ortasında

bir buluşma yeri

ne kadar beklesem de

biliyorum... o gelmeyecekti

kalbimle aklımın ortasında

tıkalı bir damar çizgisi

üç harf sıkışmış belli ki

demek böyle oluyormuş aşk cinayeti

uzay

on, dokuz, sekiz

daha dün aynı atmosferi paylaşırken

şimdi git gide uzaklaşıyorum yörüngenden

yavaş yavaş tükeniyor canım

sana el sallarken penceremden

yedi, altı, beş

öncesinde güneş yaktı gözlerimi

peşinden sonsuz karanlık geldi

dumanlar kaplarken ciğerlerimi

aramızdan ayrıldı çekim kuvveti

dört, üç, iki

savruldum boşluğa son sürat düşerken

tutunacak bir umut aradım senden

çarptım gerçekliğe kanadı dudaklarım

çaresizlikten ağlamaya başladım, geride kalanlar eğlenirken

bir

ufacık bir patlama ...ve bitti

dünyamda bıraktığım bir kişi bile fark etmedi

aklımın parçalanırken çıkardığı sesi

sıfır

donmuş hayaletim güneşe savrulurken

kalbim son defa sıcaklığı hissetti

güneş, gülümsemen gibiydi

kayıp şiir

sorular var aklımda

neden ve nasıllar arasında

tek cevabım sensin

ben ki bir yağmur damlasıysam

sen okyanusun ta kendisisin

istediğim şeyler var hayatta

sebep ve sonuçlar arasında

niyetim de nihayetim de sensin

ben bir ateş böceğiysem

sen güneşin ta kendisisin

eksik bir şeyler var yalnızlığımda

olmak ve olmamak arasında

yazdığım tüm şiirler sensin

ben boş bir kağıt parçasıysam

sen üzerime düşen en eşsiz renksin

son bir şey var aklımda

düşler ve gerçekler arasında

gördüğüm tüm hayaller sensin

ben umutsuz bir aşıksam

sen aşkın en güzel halisin

sessiz aydınlık

tanrı önce tüm yıldızları birer birer kapattı

sonra gözlerini yarattı

bu ışıltının başka bir açıklaması olamazdı

terk etti rüzgarlar bir eylül vakti dünyayı

baharı senin kokun sardı

tevekkeli, sonbahar hiç böyle güzel kokmamıştı

çekildi sular yeryüzünden, belli ki onlar da utandı

derken deniz kıyısında saçların dalgalandı

ruhum ilk defa o dalgalarda huzura daldı

derken sustu müzik, kuşlar ötmeyi bıraktı

kocaman şehirlerden çıt çıkmadı

sesindeki büyülü ezgi cennetin salonlarında çalındı

iyi ol

iyi ol

bahar gelsin 

buz tutmuş topraklara

iyi ol

güneş açsın

esir düşen sabahlara

iyi ol

yıldızlar parlasın

gönlü kaplayan karanlıkta

iyi ol

yağmur yağsın

bin yıllık çorak topraklara

iyi ol

masallar yazılsın

mutlu sona hasret hayatlara

sen yeter ki iyi ol

gönül koymam aramıza giren zamana

Bazen

Bazen yalnız kalmak ister insan

Belki biraz yağmurun sesi

Biraz şarap eşliği

Sadece susup sevmek gerekir bazen

Saatlerce onu düşünmek yetmezken

Bir bakmışsın akıyor gözlerinin önünden

Bazen sevmek yeter karşılık beklemeden

Uzun bir yolculukta 

Şehirler arası radyo frekansları arasında

Onun sesini duymak istersin

Alakasız bir şarkıda geçer adı, gülümsersin

Özlemek bile kıymetlidir bazen

Zamanında onun geçtiği bir hayat olduğunu bilirsin

Kıymetlenir hayatın, 

Gözyaşlarınla ıslanırken gülümseyen dudakların

Bazen yaşamak ister insan

Normal bir hayatı varmışçasına

Çiçekleri sulayıp, balığa yemini verirsin

Derken gözün uçuşan perdelere takılır

Onun kokusunu taşıyan rüzgara bir kez daha yenilirsin

Böyle zamanlarda hiç kimsesizsin

Böyle zamanlarda hiç sevilmeyeceğini bilirsin

...

iyi geceler

belki geçer