üstünü alaca boyayıp mezarıma astım
yaş çığlıklarla dolup taştı da gözlerim
ben yine de sana bir kadeh daha uzattım
"bu sefer fark edersin belki
ölü bir adamın bir şey hissetmeyeceğini"
yüzümdeki maske
yalanlarla dolu bir yaşamın rengindeyse
boyayamayacağım bir gerçek olduğunu düşünme
sakın
sakın kendine fazla değer yükleme, hiç sevmemiştim seni
silinirken varlığım yer yüzünden
son kez bir nefes aldım sadece güzel yüzünden
dört felaket bekliyor naaşımın başında
gözyaşı, hayal kırıklığı, öfke ve ikna
gözyaşlarını anlattım başında
hayal kırıklığını görmüş olmalısın ölü adamın mısrasında
öfkenin rengi dönüşürken yalandan bir kırmızıya
sakın ikna olma, benim gibi yalancılara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder