20 Ocak 2024 Cumartesi

uzay

on, dokuz, sekiz

daha dün aynı atmosferi paylaşırken
şimdi git gide uzaklaşıyorum yörüngenden
yavaş yavaş tükeniyor canım
sana el sallarken penceremden

yedi, altı, beş

öncesinde güneş yaktı gözlerimi
peşinden sonsuz karanlık geldi
dumanlar kaplarken ciğerlerimi
aramızdan ayrıldı çekim kuvveti

dört, üç, iki

savruldum boşluğa son sürat düşerken
tutunacak bir umut aradım senden
çarptım gerçekliğe kanadı dudaklarım
çaresizlikten ağlamaya başladım, geride kalanlar eğlenirken

bir

ufacık bir patlama ...ve bitti
dünyamda bıraktığım bir kişi bile fark etmedi
aklımın parçalanırken çıkardığı sesi

sıfır

donmuş hayaletim güneşe savrulurken
kalbim son defa sıcaklığı hissetti
güneş, gülümsemen gibiydi

Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...