lullaby

gece içtiğim sigaranın dumanı
sabah yağmur olup üzerine yağsa
uykuya dalmak için mırıldandığım o şarkı
tam kulaklığını takmışken radyoda çalsa
gülümsesen bir anda
üzerime alınsam
inansam
bir günü daha sağ atlatıp
sana şiir yazsam...

yarım

şimdi bir bardak soğuk yağmur olacaktı
yanında da tek dal sonbahar
gecenin üçünü çekip ciğerlerine
yıldızları üfleyecektin şehrin üzerine
..
 

mezar

kuzgunlar dolanıyor boğazıma
çarpıp gittiğim kalpler
ve hiç uğramadığım boş hayaller
yanıyor yalanların ortasında
bu gece
karanlıkta bir başıma
kollarımda ölü çiçekler
mezarının başında
kaybettim zamanı
uzandım ayaklarına
öpüp kokladım toprağını
ruhuna akıttım gözyaşlarımı
kimse duymadı beni
kimse anlamadı gülümsediğini
kimse inanmadı bize
sevdik birbirimizi
söz verdik
hayatta
ve ölümde
aşk oldukça her şey bir değil mi?
toprağın altında
veya üstünde

Nightwish - Élan (Live At Wembley Arena)

513

insan olduğumu hatırlatıyorum kalbime, tekliyor... gülümsemeye çalışıyorum, başarıyorum, işin kötüsü bu gülümsemeye bir tek ben inanmıyorum... adımlıyorum betondan hayatımı, gürültüde kayboluyorum, kendimi bulmak için ardıma bakıyorum...seni görüyorum...

noctem

cehennemi gözünde büyütme
bir odun parçası kadar kıymetli değilsin
tükeneceğin her saniye
fayda getirmeyeceksin

cennete ulaşmayı bekleme
lütfen...beni güldürme
rezilliğin arşa ulaşabilir sadece
düşmen, düşünmen kadar uzun sürecek bir de
iki saniye

insan sıfatını yakıştırabilirsin kendine
pek çok küfrün öznesi olmak üzere
yalanlarını çek üzerine unutma geride
emin ol tek tek dağıtılacaktır cenazende

,304

eskiden kendimi anlatırdım

artık onu bile yapamıyorum

kendimi anlayamıyorum

herşey boşlukta bir nefes gibi

sadece nefes alıyorum

sırf bu yüzden

boşluğa takıldım, kaçamıyorum

yaşamak kolay iş de
ben beceriksizim
ne yapalım
bu seferlik böyle olsun
iki kadeh sonra
sızar biterim

suskun

iki sözümden biri sana dair
gel gör ki
anlayan yok senden bahsedişimi
öyle ki
unuttuğumu düşünmüşler seni
halbuki
dudaklarımdan söküp atamıyorum seni

ne zaman özlesem seni

ge

kıyamet

dünya dursa
kaldığımız yerden
devam etsek dansımıza

çatımız olmasa
dökülse yıldızlar
ayak uçlarımıza

yok olsak öylece
gülümserken birbirimize
affetsek gençliğimizi
kavuşsak mutlu sona

,,

haydi uykunu da al
bana gel

biten bir filmin ardından

ölüyorum.

üzülmen için söylemedim

ağlama, lütfen

yıllardır sarılmamıştık

vesile oldu işte

hayır başkasına söylemedim

söyleyemezdim

sorma, yalnızca...öyle

sanırım bu kucaklaşma

son kez ısıttı kalbimi

ve ilk kez

ayrıldığımız günden beri

unutmuştum

öpmek istedim seni

ki bu işaret ediyor

gitme vaktimin geldiğini

iyi bir insan olarak yaşamadım

iyi biri olarak hatırlama sen de beni

sadece haberin olsun istedim

telefonumda hala aşk ile başlıyorsun da

gittiğimi başkasından duy istemedim

hatırla

karşıt görüşlerimiz vardı
görüşlerimiz kısıtlanırdı aşkla ..

sevdiğimiz günler başkaydı
seviştiklerimiz bambaşka...

okuduğumuz kitaplar sislere karışırdı
seni sevdiğimi yazardım hep ilk sayfaya
gerisi koca bir muamma

bizim ayracımız kavgalar olmadı
mutlu bir sonu sığdıramadık hayatımıza

şarkı

basit bir şarkıydı

hafifçe tıngırdayan gitar

buğulu bir sesin ardına saklanmıştı

**

uzaktan baktık birbirimize

onu dinlediğimi anlamıştı

biraz utandım, biraz mırıldandım

**

buğu git gide yükseldi

sanki eşliğime eş olma niyetindeydi

**

bir fırt çektim nakaratta

notalar belirdi kül tablasında

ciğerlerimden ıslık çıktı

külleri dört yana dağıldı

gitar yavaşladı

buğu azaldı

göz gözü sevemez oldu o an

sanki gece birden yaşlanmıştı

**

basit bir şarkıydı

gökyüzünde yıldızlar vardı

rüzgar esmiş 

dudaklarına en yakın tele basmıştı

aklımın kırışıklıkları

bir anlığına alkışlarla sonlanmıştı

dosya

merdivenlerden inişin
gün gibi gülümseyişin
ruhumu titreten sesin
hepsini aklıma kaydetmiştim
şimdi üzerinde yazan tek kelime
keşkelerim...

gibi

her yerim hasret
gök değil bu yüzündeki
kasvet
öylesine beklemiştim ki
biraz gülümseseydi
belki değerdi

değmedi
ne gecem gündüzüne
ne de sözlerim kalbine
hatta
azıcık dokundum tersine
kıyamet koptu yine

yanacağız belli
uyuşmasaydı tenimiz
iyiydi

deyim

müsait bir yerde

düşünebilir miyim?

o güzel saçlarına

üşüşebilir miyim?

herkes bitti derken

gülümseyebilir miyim?

aklıma takılmadan

düşebilir miyim?

daha yolun başındayken

kaybolabilir miyim?

özledim desem

duyurabilir miyim?

yarın

güneş doğacak
yeniden...
yeniden sabah olacak
ben çürürken
gözler kapanmayacak
belki birkaç damla yaş
birkaç güzel anı dolacak
sonrası unutuluş
sonrası aynı kalacak

biz

kapıldık bir rüzgara

esiyoruz

ne utanma var

ne umut

yoldan çıkmışız bir kere

seviyoruz

düştük bir ateşe

yanıyoruz

kaybedeceğimiz herşeyi

toplamışız yanımıza

en sevdiklerimizi

hatta sevenleri

terk ediyoruz

sarıldık bir esarete

çürüyoruz

kötü kokmuyor bu duygu

sadece

göz göre göre

tükeniyoruz

tanımadım bir yüzdü aslında
gülümseyişini anımsattı bugün bana

değişmez yazgı

bir ardıç dibinde uyuyup kalmıştık

gece değildi, gündüz gelmemişti

el ele tutuşup rüzgara sarılmıştık

bizimki aşk değildi, ayrılık gelmemişti

bir masalın içinde olduğumuzu anlamamıştık

mutlu değildik, bize elma düşmemişti

göz göze gelince yağmura yakalandık

bizimki aşk değildi, hasret gelmemişti

bir parça mutluluğa kapılmıştık
hayat boş değildi, hayaller tükenmemişti

iki dudak arasında kıyamete karıştık
bizimki aşk değildi, akıl başa gelmemişti

şimdi...

notlar

sonsuza giden yol yoktur, en fazla dönüp dolaşan insan kendisini bulur ki bu zannedilen kendiliğin sonu olur

******************

dünyadaki hayat aşk ile değil cezayla başladı

........................

özgürlüğün temelinde hayal gücü vardır, hayal gücü kıt toplumların özgürlüğü de sınırlıdır

////////////////////////

bilinç altımda kalan mutluluk rüya olup geceme kaçıyor

*****************

bir amacım yok dünyada

ölmeyi bekliyorum

ıssız bir mezarlıkta

unutulmak istiyorum

kanım akmaya devam ediyor

uyanıyorum her sabah

uyuyorum her akşam

Djerv - Madman

Areti Ketime - Furtuna (Sto'pa Kai Sto Ksanaleo)

bir kız

mavi rüzgarların ardında
bir kız gülümsüyor aynada

sarıp sarmalamış kendisini
beklemiyor artık kimseyi

ben yeterim kabuslara diyor
dudaklarına kırmızı rüyalar sürüyor

eteklerindeki yıldızlar sayısız
kalbindeki masallar noktasız

mavi rüzgarların ardında
bir kız gülümsüyor, yalnız

chris cornell

o, dünyamıza teşrif ettiği an kaç kişi sevinmişti? ailesi ve belki birkaç aile dostu...
yaşağıdı her an dünyayı güzelleştirdi.
söylediği her şarkıyla çoğu zaman eskimiş bir dolap köşesinde unuttuğum duyguları bana tekrar hissettirdi.
kimi zaman öfkeyi,
bazen kederi,
arada sevmeyi ve daha nicesini
şu anda hatırlamakta zorlandığım ne varsa onun müziğinde duruyor, şimdi bile bunun farkındayım
(worried moon)
müzik
benim en yakın dostum oldu ve herzaman bu böyle olacak
bir film içindeki müzikler kadar güzel
bir bilseniz kitap okurken kafamda nice şarkı döner.
yazarken, çizerken kendi kendime,
dönerken dünyanın tersine,
müzik takip eder beni, bilir onsuz herşeyin anlamsız geleceğini
anlamsız gelen bir hayatı bitirmek gerektiğini...
chris cornell...
(silence the voices)
işte bu müziğe anlam katan bir adamdı
adına ister rock star diyin ister insan
o zamanın güzelliğinin ve acımasızlığının
yaşamın coşkunluk içinde solmasının bir kanıtıydı

peki o, dünyamızı terk edip gittiğinde kaç kişi üzüldü? sayamadım, insanları sayabilirim de yanan ruhları sayamadım...

Sezen AKSU / İki Gözüm

yağmur yağsa

keşke şimdi yağmur yağsa

sokağa atsam kendimi

ıslansa üstüm başım 

karşılaşsak bir ara sokakta

bakabilsem yüzüne utanmadan

gülümsesen, hayal bu ya

bir de el sallasan

koşa koşa gelsem yanına

sarılsak şemsiyenin altında

yağmur düşse dudaklarına

mahçup olsak eski günlerin hatrına

sonra sığınsak bir çatının altına

kuşlar uçsa etrafımızda

...

keşke şimdi yağmur yağsa

yaşayacak çok fazla günüm kalmadı

ve binlerce masal biriktirdim sana

iki adım

iki adım ötemde
gülümsedin başka birine
gamzelerin parladı güneşte
gözlerin doldu neşeyle
nasıl görmezdim sen söyle
kıyamet koptu
iki adım ötemde

dönüp gittim,
aramızdaki mesafe aynı
ne kadar uzaklaşsam da
kalbimin kalbine arası aynı

ki sen
iki adım ötemde
bana sarıldığın saatlerde
geçmiş vakitlerde
sarıldın başka birine
şimdinin etkisinde
saçlarınla oynayışın bile
ne kadar benziyordu
iki adım öncesine

2504

seni özlemek isterdim

özlemek bu kadar acıtmazdı

bu başka bir şey

sözlükte karşılığı olsaydı

bunca kelime uğrunda yazılmazdı

ya çok sevecektim seni
ya da gidecektim
ölebilmeyi isterdim
bir yağmur damlasında
boğulmayı
sabah aydınlığında yanmayı

don't speak

şimdi sana herşeyi anlatsam,

çok seversin beni

aşık olursun belki de

o yüzden işte

terk ediyorum yarın karşındaki yerimi

acı çekmendense

unutma ki hiçlik de

herşeyin içerisinde

.....

"Önce karanlık vardı. Varlık karanlıktı. Sonra yıldızlar yanmaya başladı. Yıldızlar doğdu, yıldızlar büyüdü...Ben nedenini anlayamazken yıldızlar birer birer öldü."

......

yarın çok güzel olacak
kalplerimiz aynı şehirde atacak

her cumartesi gibi

...

bakışların hüzünlü bir hikayeydi
gitmeseydin belki de mutlu biterdi

sen

https://drive.google.com/file/d/0By-cx52cwqnVUG5jTTBHOGNFMms/view?usp=sharing

yeşil şarap

ölüme methiyeler çıkalı çok olsa da...

resim

önce kabuslar bitecek

sonsuz uykum peşinden gelecek

yıldızlar parlayacak cansız ruhumda

parçalanacak hatıralar sonsuzlukta

önce aklım yitecek

kimse nerede olduğunu bilmeyecek

şiirler bulunacak resminin altında

aynı şarkı yankılanacak dudaklarında

önce üşümem geçecek

cehennem gazabı şefkate gelecek

inançlar sınanacak çınlayan yoklukta

adını anacaklar kim olduğumu sorduklarında

yok

nefretini çektim içime
güzel yüzün kaldı geriye
yalanlarını kestim bileklerimle
damla damla düştün kalbime

çirkinliğimi çizdim gözlerine
sigaramı yaktım ellerinle
ağlamanı seyrettim keyifle
öperken dudaklarını öfkeyle
lanet okudum gördüğüm tüm düşlere

veda ederken kıvrımlarından her birine
yas tutuyordum kaybolan masumiyetine
kaç cehennem görmeliydik sen söyle
yanmadan önce ihanet ateşinde

karışırken adımlarım geceye
tükürdü gökyüzü yüzüme

pıf

kapatmadan önce kalbimi

keşke çıkartsaydım seni

unutkanlık işte bilirsin 

unutmayı da sen güzel becerirsin

qwrtuıopğüişkjhgfdzxcvbnmöç

b-Sensiz de geçiyor hayat, gök yüzüme düşmeye devam ediyor mesela, çöpten fırlayan kediler hâla sıçratıyor beni sonra, kelimelerin bir yere gittiği yok hepsi düzgünce ve üzgünce durmaya devam ediyorlar bıraktığın aklımda.

o-Yalan söylediğini düşünüyorum, yalan söylemeyi beceremediğini biliyorum. Saçların bile yalan söylüyor ama bu sefer beni inandırmak için, bir tane bile beyaz düşmemiş omuzlarına

b-Geçenlerde bulmuştum aslında bir tane, yaslanmayı sevdiğin omzumda. Yaslandım bende, içmiştim biraz da...

o- Sonra ?

b- Yoktu uyandığımda. Pencere açıktı, gitmiş olmalı yaslı ada taraflarına

o- Atlattığımız için tebrik etmeli miyiz birbirimizi ?

b- Kendime sarılmak istiyorum sanırım

o- Anlamadım ?

b- Zaten bunları kendi kendime anlattım. Sesini bile unuttum uzun süre önce, iki dakika da olsa kendimi kandırdım.

Seni unutuyorum

sence

yazacak ne kadar çok şey var

yaşanacak ne kadar az şey kaldı

yaşlılık mı, bıkkınlık mı ?

son durağa gelmeden insan

otobüsten atlayıp

kendini yollara vurmalı mı ?

tanışılacak ne kadar çok insan var

tartışılacak ne kadar az şey kaldı

huzur mu, umursamazlık mı ?

son kelimeyi söylemeden insan

sözleri bırakıp

kendini o gözlere atmalı mı ?

hava pahalı

konuştuk bugün biraz
çay içtik malum aramız ayaz
ama var ya
ısındı içimiz sanki
bilmem
ben öyle anladım belki
yine de güzeldi

kahve söyleyecektim tam
hafifçe kalktı yerinden
sızladı yüreğim kederden
"kitabını unutma," diyemedim
kitabını getirmeyi akıl edememiştim
"nereye böyle," dedim
kurtuldu omuzlarındaki yüklerden
"bilmiyorum "dedi
o öyle anlatmak istedi belki
ama var ya
yine de güzel
çok güzeldi

sonra

hiç beklemediğim bir anda
karşılaştık bir kelime anında
sen olduğunu anladım da
anlamamak kolayıma geldi galiba
aklıma takıldı sonra
ne düşündün benim hakkımda
gülüp geçtin mi yine ukala tavırlarıma
yoksa üzüldün mü yaşlanmamıza
ben baya sevindim aslında
uzak bir heyecanı yaşamaya
ne kadar vaktim kaldı ki zaten hayatta
belki birkaç kelime daha

anladım

ayak izlerin
ışıldıyor yeryüzünde
gökyüzü karanlık
gülümsüyor yalnızlık

hatıraların
çivilenmiş takvimlere
kalbim aralık
ilkbahar sana aşık

bakışların
karışmış gençliğime
gitme vakti artık
peki nerede kalmıştık

Kavgam aslında
Hep kendimleydi
Bir parçam oldun ya sende
işte o bizi tüketti

Çocuktum
Anlatamıyordum
Şimdi daha da küçüldüm
Ne gidişini ne sevgimi
Anlayamıyorum

Kısacık bir hayatı
Sende bulup kaybetmek
Nasıl anlatılır şimdi
Uçurumun dibinde yatan
Duygusuz bir şimdiye

başlık yok

yalnızlığımızın anca üzerini örtebiliriz,
veya üzerine kahve dökeriz,
bazen bir şarkıda
veya bir şiirde,
bazen bir insanda
veya hikayede
yalnızlığı kaybetsek de
onun bizi en son durakta
sabırla beklediğini biliriz,
yine de yürürken o son durağa,
belki bir kaç güzel söz gelsin ister
insan rüzgarlarla ruhuna

bilmece

dünya dönüyor
sarhoş değilim
kalbim acıyor
hasta değilim

gözlerim soluyor
uykulu değilim
ellerim titriyor
yaşlı değilim

zaman geçmiyor
hapiste değilim
kelimeler yetmiyor
anlatacak değilim

aklımdan gitmiyor
akıllı değilim
artık hiç gözükmüyor
görmeyecek değilim

birler

uykusu var birilerinin

parmak uçlarında ağırlık 

gözlerinde karanlık

ölmek üzere birileri

bir yanları gönülsüz

dertleri artık hükümsüz

birileri aşık olmuş

diğerleri habersiz

uyuyorlar

yaşıyor

ölüyorlar sebepsiz

hava da böyle olsa

herşeyi bırakıp

gelsem yanına

şarap içer miyiz

kavga ettikten sonra

çıkıp düşsem yoluna

belirsem kapında

yaşayabilir miyiz

çürüdükten sonra

atsam kendimi 

düşsem kollarına

bir olabilir miyiz

parçalandıktan sonra

yaksam kendimi

tutsan ellerimi

üşüsek beraber

ısıtır mı bizi

geçmişteki günler

herşeyi unutup

gülümsesem sana

eşlik mi edersin

dalga mı geçersin

dudaklarınla

görece

bir ömür sürdü

seni anlayıp

keşfetmem

bir nefes sürdü

seni tanıyıp

kaybetmem 

sorular

bazen merak ediyorum

hangi şarkıyı dinlediğini

hangi elbiseyi giydiğini

kimin için kendini sevdiğini

düştü mü yolun hiç öylesine ?

öpüştüğümüz o ağaç gölgesine

inat edip kış mevsimine

hayat verdin mi çiçeklere

bazen merak ediyorum

hangi adımı attığını

hangi zorlukları aştığını

kimin adını sayıkladığını

kalbimin yerini hatırlıyor musun ?

gittiğinde bırakmayı unutmuştun

bazen merak ediyorum işte böyle

yar'da değilse acaba hangi ser'de

sizin gibi düşünmek

acı verici olmalı

vicdansız bir kalp

atarken sevgiyi susturmalı

uykumda öldüm

geceye gömüldüm