biri gidecekti bu gece
geride bırakıp tüm o anıları
ve gözleri alev alev parlayan kadını
bir bavul dolusu utançla
yine de hafif kalan kusurlarıyla
son kez bakacaktı
sonunda anlayacaktı
son dakikalarıydı yorgunluğun
biri kalacaktı
o ki affedecek ama asla unutmayacaktı
yaralı ruhunu tuzla kutsayan şeytanı
aslında hiç inanmadan iman ettiği adamı
yediği son hançerin yarasını
asla unutamazdı
..
belki yıllar sonra
belki de aynı sokakta
karşılaşacaklardı
tanıdık bir parfüm kokusu
irkitecekti adamı
yine de tanıyamayacaktı
yanından geçip giderken
gülümseyen o kadını
evet o koku maziden aşinaydı
ama böylesine bir gülümsemeyle
daha önce hiç karşılaşmamıştı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder