Mezarımın sessizliği geçmişin yasını
tutuyor
Hayaletler toplanmış etrafıma, hepsi
ağlıyor
Kül rengi bu gece ay, bana seni
hatırlatıyor
Geceye gömülen kuru bir gül, gülüşüne
benziyor
Toprağımın üzerinde gölgeler dans ediyor
Sesin ölümü aşıp, ruhuma dokunuyor
"Gel yaşayalım birlikte, bak sabah
oluyor"
Uyanıyorum, yaşıyorum, yaşlanıyorum
Üzerime yapışmış çürük çiçek kokuları,
geçmiyor
Güneşte attığım her adım beni mezarlığa
götürüyor
Uzanıyorum toprağa, mezarımda senin ismin
yazıyor
"Gel ölelim birlikte, yine akşam
oluyor"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder