Gün batımının peşine takılıp gidesim var
Kaçan güneşi yakalayamasam da
Gecenin kovaladığı bir adam olasım var
İkinci bir emre kadar sessizliğe kavuştuğumda
Kalbimdeki tüm fırtınaları açık denizlere dökesim var
Ölümün serin dudakları enseme yaklaştığında
O dudakları kanatana kadar öpesim var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder