13 Ağustos 2024 Salı

Zarafet

Karanlık ve çıplak bir şehirde
Elinde solmuş bir demet çiçekle
Yürüyordu sessizce

Gözyaşlarının hazin gölgeleri
Dağılmıştı kırmızı elbisesine
Paramparça bulut desenleri
Sadece bir başlıktı hayat hikayesinde

Soğuk ve berrak bir nehirde
Saçlarına taktığı beyaz çilelerle
Süzülüyordu sessizce

Hiç beklemediği, ama hep istediği
O güzel günlerin hayaliyle
Yanıp tutuşurken yalnızlık içinde
Çığlıkları yankılanıyordu titreyen ellerinde

Issız ve karmaşık bir evde
Gözlerine çektiği siyah gecelikle
Uyuyordu sessizce

Hayat ona adil davranmamıştı
O hayata hiç alışamamıştı
Bu sürgünün ne zaman son bulacağı
Ufak bir mezar taşına yazılacaktı


  

Hiç yorum yok:

sana bakıyorum

yine toplamışsın kara bulutları üzerine kaçışacak hepsi aslında bir savursan eteğini yine biriktirmeye başlamışsın yağmurları gözlerinde kap...