Gördüm seni, gölgelerden doğan bir düş gibi
Varlığın hayattı, yokluğun hayatımı anlamsız bıraktı
Sevdim seni, donuk toprağın kardelene aşkı misali
Kokun, üzerimde hiç geçmeyecek anılar bıraktı
Öptüm seni, güneşin ilk ışıklarına uzanan karanlık gibi
Dudakların tatlıydı, geriye hiç geçmeyecek bir acı bıraktı
Okudum seni, yer yüzünde yazılmış en güzel gözleri
Bakışlarının her satırı, ruhumu nefessiz bıraktı
Özledim seni, bir hayale adanmış ömür boyu sessizlik gibi
Sözlerim sana ulaşmayı, kalbim atmayı bıraktı
Kıskandım seni, hak etmeyen bir tanrıya edilen dualar gibi
Uğruna düşen tüm o melekler, beni yalnız bıraktı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder