en güzel gün batımı gözlerinde izlenirdi
uzanırdım deniz kıyısı kirpiklerine
bir elim dokunurken beyaz, kum gibi tenine
çakmak çakmak bakışlarına yaktığın sigara diğer elimde
seyre dalardım aşkı, batan güneşin gölgesinde
en utangaç çiçekler sen gülümseyince filizlenirdi
bazen bir uçurumun dibinde
bazen de bahar görmemiş bir insanın kalbinde
sonunu, o sonun hangi ellerden geleceğini bile bile
ben mi?
güneşi gömdüm gittiğin gün denizin dibine
artık onu kimse bulamaz, sen bile
çiçeğimi bıraktım pencerene
elbet yine gülümsersin birilerine
o çiçek de yine açar merak etme
beni diğerlerine benzetme
sonuçta vurulmamıştım "yalnızca bana" gülümsemene
ben zaten vurulmuştum
ama sen de öyle güzel gülümsedin ki üzerine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder