23

sen kırmızılar içinde

ben yine siyahın gölgesinde

sen güzel bir şarkıda

ben bozuk plaklarda

sen şarapların lezzetinde

ben susuzluğun pençesinde

sen sevdiklerinle kol kola

ben sevgisizliğin yalnızlığında

olsun..

sen gülümse her nefeste

ben de gülerim seninle

köle

derdim ne seninle

ne de sensizlikte

derdim sebepsizliğin

acınası sessizliğinde

ben ki sefalet içerisinde

çürürken zihninin köşelerinde

bir ışık arıyorum 

simsiyah tasvirlerin gölgesinde

salaklıkla gerçeklik arasında bir yerde

satıyorum masumiyetimi

hiç almadığım hâlde mesuliyetini

utanmadan

yorulmadan

yaşamadan

kısa yoldan 

sebepsiz bir varoluşun peşindeyim

içimdeki mutlak şerefsizliğin

mazoşist kölesiyim

yine gece

mevsimlere yetişemez oldum

bir parçam gökyüzünde asılı

bir parçam toprağın altında kaldı

koştum yağmur bulutlarının peşinden

zaman hep bir adım önümde yol aldı

dualarına erişemez oldum

bir parçam masallara yazılı

bir parçam şiirlerin karanlığında kaldı 

boğuldum kelimelerin acizliğinden

nefesimden geriye sessizlik kaldı

yalnızlıkla didişemez oldum

bir parçam sakinliğe saklı

bir parçam öfkenin alevlerinde kaldı

sustum sırf matem-i metanetimden

kalbin, saçlarımdaki kül kadar parlamadı

nefes

bir nefes

bir nefes daha

uzaklaşırken senden

kaybolurken gözlerinden

son bir nefes

atmayan kalbim için

duyulmayan çığlıklarım

sessiz hıçkırıklarım için

bir nefes 

bir kez

son bir kez

hissetmek için

dudaklarının arasından ruhunu

...

yıldızsız gece

artık rüya görmüyorum

gecenin karanlığı var sadece

ışıksız, yağmursuz, umutsuz

çarpıyor beni benliğime

sarıyor kül rengi elbisesiyle

ısınıyorum

sınanıyorum

sessiz öpücükleri düşerken gözlerime

körlüğüme gülüyorum

ve kabul ediyorum

o karanlığın şiddetsiz adaletini

kabuslardan azade bedenimi

rüyasız ifade edişimi

tüm yokluğumla 

bir varlığa duyduğum hasreti

kabul ediyorum

sona gelmeden bittiğimi

Cairiss - Disgraced (Demo)

ben

hep bir bahanem var

yok belki yağmur yağarmış

neymiş efendim

bu güneş adamı yakarmış

zindanımın hem kölesiyim

hem de bekçisi

ne mutluluğu hak ederim

ne de mutsuzluğu düşlerim

sevebilme yeteneğimi kaybetmeden

sevdiklerimi kaybederim

sarhoşluğumu mutluluk sananlara güler

güldüğüm her an için kendimden nefret ederim

yine de bak işte yaşamaya devam ediyorum

ne kadar sürer bilmiyorum

seni görmeden yaşamaya alıştım da

seni görmeden ölmek istemiyorum

ewq

itaat etmezsem cehenneme düşermişim

cehennem benim lan it sen kimsin

kimiz

ikimiz de sevdik

gün batımında sarhoş olmayı

ikimiz de düşledik

zamansız zamanlarda yaşamayı

ikimiz de istedik

denizin içinde, yağmurun altında ıslanmayı

ikimiz de ezberledik

o güzel şarkının hüzünlü notalarını

ikimiz de öğrendik

hayatın böyle gün batımları olmadığını

ikimiz de uyandık

zamansızlığı zamanı olanlara bıraktık

ikimiz de  istemedik

iki denizin arasında boğulmayı

ikimiz de unutamadık

o güzel şarkının son çaldığı ufak odayı

dfsfds

saat yine geçerken makuliyet çemberini

alevden bir mahcubiyet sarıyor gecemi

şışşşşş

Hoş geldin

Hayatın sona erdi

Artık kollarımdasın

Yokluğun var olduğu andasın

Bir daha asla üzülmeyeceksin

Tabii ki de gülmeyeceksin

Kimseyi özlemeyecek

Kimseyi terk etmeyeceksin

Ne karanlıktan korkacaksın

Ne de ışığın ne olduğunu hatırlayacaksın

Artık kimsenin saçmalıklarını duymayacaksın

Duyu organlarını ufak böcekler kemirirken

Sen sadece huzur içinde uyuyacaksın

Ölüme hoş geldin

Sakın geride kalanları düşünmeye uğraşma

Toprağın kurumadan unutulacaksın

çürük

Nasıl bakarım gözlerine

Sana hiç vurulmamış gibi

Vurulup da yaşamaya devam etmiş gibi

Getirebilir miyim iki kelimeyi bir araya

Sana taptığım sessiz mektupların arasına

Anlamsız olmaz mı sanki, konuşmayı hiç öğrenmemişim gibi

Hangi cesaret kaçırır beni bu cehennemden de

Sürükler avuçlarının arasındaki o eşsiz maziye

Anlamaz mısın o maziye gömülü kaldığımı bir mum ışığı gibi

Neden

Neden

Sensizlik

Her şeyin nedeni

Her neden sorusunun bilinmeyeni

Eksik kaldım nedensizce

Bu bir soru olsaydı keşke 

O vakit arada bir boşluk kalırdı 

Oraya da elbet bir neden sığardı

Neden peki

Bu uykusuzluk hali

Bu perişanlık 

Seni sevdiğim için mi

Yeterince sevmeye gücüm yetmediğinden mi

Nedenler bir yana

Neden yan yana gelemiyoruz bir cevapta

Kahyalara not

 Keyfim kaçtı demiştim ya

Yalan söylemiştim 

itirafım var dostlara

Onu ben öldürdüm 

Bir mayıs akşamına gömdüm 

Kaçsa belki dönerdi ama

Döndüğü de boş bir mezar olurdu sonuçta

kavga

ışıklar içinde solsun

biliyorum ki orada sen yoksun

iki mevsim arasında 

açmaya çalışan bir huzursun

kadehi uzak dursun

bil ki senin ismine yaslanır sarhoş ruhum

iki karanlık arasında

alev alacak yeri bulmuşum 

biraz masal okusun

biliyorum ki sen şairlerin umudusun

iki kıta arasında

denizlerin sığdığı o güzel sonsuzluksun

kimsesiz karanlıklar

saçlarından bir tel ayırır mısın bana ?

üşürsem sarılır,  uyurum yanında

bir mum yakar mısın yokluğuma ?

onu düşünüp koşarım yıldızlara

günaydın der öyle uyanır mısın yarın sabaha ?

umudum olsun bir günümün aydın olacağına

o şarkıyı açar mısın çıkmadan yola ?

utanır da yolların, çıkar belki bir gün bana

bir söz versem, saklar mısın anılarında ?

seni hep saklayacağım kalbimin kırıklarında

ve son bir kez gülümser misin bana?

hiç bir şeyin olamasam da

gülümsemene nasip olmak kalsın yanıma

Est-ce que tu m'aimes ?

Ya son bir defa hissedeceğim

Ya da ölüp gideceğim

Arada kalmışlık değil bu

Son kez kokunu gözlerime sürüp yiteceğim

Zincirlerime takılı takvimler

Her gece esen pişmanlığımın mevsiminde

Gözlerimden dökülürken birer birer

Son kez adını söyleyip tüteceğim

Aklımı yitirdiğimi biliyorsun

Hangi geceydi, o yanan mumum kokusu neydi

Utandığımda yüzümün giydiği rengi

Ellerimin ellerinle moneküler seviyede ilişkisini...

Artık tek öğrenmeni istediğim vaziyetim

Bu son nefesimde ilettiğim vasiyetim

.

.

Elimde değil bu çizgiler

Hepsini aşkla çizmiş sanki yüzüne kader

inandığım bir tanrı yok ancak

bir gün cennet saçların için yanacak

two

kırık bir ayna

küflenmiş anılar

suskun yıllar

kapalı yollar

ölü bir orman

anlamsız şiirler

düşsüz geceler

bana

iyi geceler sana

özledim

Bir damla mum ışığında kör ettiğimden beri kendimi

Ne güneş, ne yıldızlar geldi geçti.. umursamadım hiç birini

Tükendim, tükendikçe daha çok sevdim

Sevdikçe yandı gözlerim, sadece uzakları görmek istemiştim

Sadece bir parça nefes istemiştim

Sigaranın dumanını solumayı özledim

Bu özlem içine çeke çeke bitirirken benliğimi

Seninle gülmeyi özledim

zıt

rüyamda uyanmıştın

ağladığımı görünce gülümseyip

çok uzaklardan bana sarılmıştın

bir yalandı ancak bu kadar doğru olabilirdi

bir saniye tüm gece sürebilirdi

ve saatler sonra da olsa o saniye bitecekti

bir parça huzur için bir gün daha yaşamak gerekecekti