Lost

I've lost the race with the seasons, lost in despair, A fragment of my essence suspended in the ominous air. Another piece rests in the soil's cold embrace, Chasing rain clouds, yet time, relentless, sets the pace.

Prayers elude me, lost in the dark, One part inscribed in fairy tales, a haunting spark. Another in the abyss of poems resides, Drowning in the feeble words, where silence abides. All that remains is a legacy of hushed tides.

No more wrestling with the demons of isolation, A piece concealed in the eerie calm's fixation. Another consumed in the flames of wrath, I've hushed myself, mourning along the gothic path. 

Your heart, now as ashen as the shadows in my hair, a spectral aftermath. 

The Third Night

On the third night, as the clock struck three,

A tempting demon surfaced in my mind with glee.

"Was the wait truly worthwhile?" it inquired,

As shadows whispered secrets, unanticipated and sired.

"We'll meet again, in the realm of dream's tire."

                       ***

How time has slipped, reasons scattered in the breeze,

The snowman's joy sacrificed, lost to spring's tease.

Mad notions flooded my conscious mind with ease.

"What if the third night fails to appease?"

In the catatonic struggles of these cerebral wars,

I heard echoes of a moment murdered, reopening old sores.

"Don't be absurd; embrace each nightly dread,

In the dreamtime, your alluring demon will be wed."

**

Today, I kept the window open, embracing the light,

With each passing second, I inhaled the stagnant night.

Every breath painted my insides with a shadowy blight.

I was content.

I was sure.

Finally, my alluring demon, an allure pure,

And I heard it murmur,

"Was the wait truly worth the allure?"

song

 [Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 1]

In the shadows, my heart did start to beat,

"Where tears would never flow," it used to repeat.

With songs to heal my wounded core,

Yet entwined in those tunes, my soul yearned for more.

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 2]

When did I become captivated by your sun?

As if turning day into night, undone.

Unable to resist, waking to behold,

The truth that my dreams of you unfold.

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 3]

When did I lose all hope, can't recall,

Where I misplaced my faith, took a fatal fall.

To wander this city in your embrace,

Did my soul roam the streets, or was it misplaced?

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

When Did I Love So Profoundly

When did I fall so deeply, lost in your mystic grace?

When did my mind, within you, find a boundless space?

To offer my lifetime to your enchanting smile,

Yet, surrendering to that radiance, such a worthwhile guile.

When did my heart awaken, its beats a haunting rhyme?

In the pledge that my tears would cease, a fading paradigm.

With melodies to soothe my soul's lingering pain,

Shall my existence dwell in the echoes of each refrain?

When did I become ensnared by your celestial sun?

As if turning day into night, the transformation begun.

I cannot withstand the ache of waking without you near,

In the reality that my dreams of you, my dear, adhere.

When did I lose the flame of hope, a dim and distant fire?

I cannot recall where I abandoned my fervent desire.

To wander this city within your embrace sublime,

Did my soul roam the streets, or vanish with time?

The cityscape traversed by hands, your hands,

My spirit wandered, a city lost in distant lands.

Acceptance embraced the void, my absence complete,

In the hands of this city, my soul did retreat.

ne ara

ne ara böylesine sevdim

ne ara aklımı sende yitirdim

bir gülüşüne ömrümü sunmak varken

bir ömrü nasıl da o gülüşe yitirdim

ne ara kalbim atmaya başladı

"hani gözyaşım bir daha akmayacaktı"

o şarkıları derdime deva etmek varken

devamım o şarkılardaki dert mi olacaktı

ne ara tutuldum senin güneşine

hani günü geceye çevirircesine

dayanamıyorum, uyanıp da seni görmek varken

gördüğüm uykunun sen olması gerçeğine

ne ara kaybettim umudumu

hatırlamıyorum inancımı nerede unuttuğumu

bu şehri ellerinde dolaşmak varken

ellerinde dolaştı ruhum, şehir mi?

o çoktan kabullendi yokluğumu

fırtına

her geçen dakika

artıyor yalnızlığım

bugün dünden daha fazla

yarında daha az karanlığım

umudum yok

bana dokunmaz ışığın

yine de 

batan bir geminin

ölüme sürüklenen kaptanı

nasıl bakıyorsa uzaklardaki o fenere

ben sana öylesine aşığım

çaresizce

bir fırtınanın tam ortasında

sessizce

yalnız

uzak bir ışık geldi kondu yüreğime

seni özlemek gibiydi önce

karanlığa büründü gittikçe

ve anladım sonumu

bir ağaç dibindeki yosunu

gerçeklikten kopuk bir hayaldin sadece

hayallerin peşinde bir kelebek 

kelebeğin gözündeki bir yaş

yaşın ıslattığı bir tutam saçın için

ölebilecek bir adamdım senin için

nefesim kesilene kadar sevmek seni

loş bir ırmağın kenarındaki

hatıra mevsimlerin fotoğraflarında

yitip giden bir çamur gibiydim

ne kurumuş ışıktan ne donmuş ayazdan

ne felaket ki sevgilim

diyemeden koptum, estim, söndüm, gittim

anlaşmazlık içinde yaslandım

tek başıma ağladım

bir kişi de sormadı halimi

işte sensiz böylesine yalnızım

bir veda

toplanmışsın

evet, çıkmak üzereydim

hoşça kal demeden mi?

hani vedaları sevmezdin

bu bir veda değil, terk ediliş

beni çok mu sevmiştin

beni hiç sevmiş miydin?

peki öyleyse, gidiyorum ben hoşça kal

..

merdiven dibinde ağladı kadın

"evet" dedi "sonunda yalnız kaldım"

yanında yaşamak istemiştim

"yanı başında ölemezdim.."

--

bir sigara yaktı adam

"evet" dedi "sonunda yıkıldı yuvam"

sadece mutlu olmanı istemiştim

"sana gitme diyemezdim"

..

kadın çok hastaydı

ıssız bir bedende ölüp gitti kısa bir süre sonra

adam çok aşıktı

son nefesinde bile yalnızdı

ama tam da o anda

ilk kez gülümsüyordu uzun yıllar sonra

..

hoş geldin :)

merhaba :)

muhabbet

merhaba, beraber saçmalayalım isterim

suçlamalarınızı bitirdiyseniz neden olmasın

uyurken seni izlemek istemiştim

dikkat edin rüyalarım aklınıza takılmasın

keşkeler içerisinde bırakıyorsunuz ama beni

severim muhabbetin üzerine hafifçe serpiştirmeyi

belli... 

n'oldu ? siz merak etmez misiniz keşkelerin nihayetini ?

bıraktım ben merak etmeyi, tütün içiyorum artık

iyi geceler o zaman tadında başlamalı ayrılık

iyi geceler, ben karanlığa uzanırım siz de aydınlığa geçersiniz artık

1.11

hiçliğin huzurunda kaybolmak istiyorum

insanlar olmasın, rüzgar tenime dokunmasın

yüreğimde bir kıpırtı var, sussun istiyorum

göz yaşlarım kurumuşken bir de yağmur yağmasın

üzerime yapışan benliğimden sıyrılmak istiyorum

sahte gülümsemeler gerçekten doğmasın

gecenin bir vakti, usulca, sönmek istiyorum

kimse gittiğimin farkına varmasın

takvim yapraklarını kıyamete kadar koparmak istiyorum

meleklere inat içimdeki cehennem soğumasın

sözlerim, düşlerim, tükenişlerim artık bitsin istiyorum

aldığım her nefes siyaha bir methiye olmasın