fırtına

her geçen dakika

artıyor yalnızlığım

bugün dünden daha fazla

yarında daha az karanlığım

umudum yok

bana dokunmaz ışığın

yine de 

batan bir geminin

ölüme sürüklenen kaptanı

nasıl bakıyorsa uzaklardaki o fenere

ben sana öylesine aşığım

çaresizce

bir fırtınanın tam ortasında

sessizce