yalnız

uzak bir ışık geldi kondu yüreğime

seni özlemek gibiydi önce

karanlığa büründü gittikçe

ve anladım sonumu

bir ağaç dibindeki yosunu

gerçeklikten kopuk bir hayaldin sadece

hayallerin peşinde bir kelebek 

kelebeğin gözündeki bir yaş

yaşın ıslattığı bir tutam saçın için

ölebilecek bir adamdım senin için

nefesim kesilene kadar sevmek seni

loş bir ırmağın kenarındaki

hatıra mevsimlerin fotoğraflarında

yitip giden bir çamur gibiydim

ne kurumuş ışıktan ne donmuş ayazdan

ne felaket ki sevgilim

diyemeden koptum, estim, söndüm, gittim

anlaşmazlık içinde yaslandım

tek başıma ağladım

bir kişi de sormadı halimi

işte sensiz böylesine yalnızım