Adını sen koy :)

Düşünsene, aşık olmuşuz

Geceden gündüze koşmuşuz

Bir düşün, gölgeler çiçek açmış

En güzel şarkılar ikimize yazılmış

Düşün ki birbirimizde kaybolmuşuz

İlkbahar sıcaklığında sarhoşmuşuz

Düşün, şair artık karamsar olmayacakmış

Her şiirinde seni ve sevinci anlatacakmış

Ne olur düşün, her gece yıldızlara bakarak uyurmuşuz

Her gün doğumunda biraz daha mutluymuşuz

Düşlere dalmadan son bir kez düşün

Bu şiirin başlığını bir melek yazacakmış

Gemi ve Esinti

Son günlerini yaşıyordu gemi

Yaralıydı, pislik içersindeydi

İşe yaramayalı çok değişmişti

Ah şu metruk gemi!

Elinde olsa batmak isterdi 

O suyun üzerinde savrulurken

Hayalleri dipte, enkaz halindeydi

"İşte bu gemi" diye seslendi

Yarım akıllı liman işçisi

Son limanına doğru çekilirken

Boş kalan odalarına bir rüzgar girdi

Önce korktu gemi

Daha önceden hiç hissetmemişti

Böylesine bir esintiyi

O ki okyanuslarda 

En büyük dalgaların ortasında yetişmişti

Fırtınalarda aşıklar ona güvenerek sevişirdi

Ama bu his çok yeniydi

Bir anda yenilmeye hazır hale geldi

Bu his korkunç derecede güzeldi

Bu güzelliği hissedebilmek ne büyük şerefti

"Ey tatlı esinti, ruhum sana demirlendi

Ben ki son durağıma hevesle gelmiştim

Ama şimdi nasıl öleyim?"

"Ey virane gemi, bu sonu sen seçmedin mi?

İnsanlar seni bırakınca, sen de bıraktın kendini

Okyansular sana yetmedi mi?

Güneşte hiç sevinçle yüzmedin mi?

Peki ya hiç bir kumsalda yaşamayı istemedin mi?"

 

"Ey güzel esinti

Hangi okyanus senin kadar derin

Hangi güneş senin kadar parlak

Hangi kumsal senin kadar güzeldi ki ?"

O gün ve o gece hep konuştular gemi ve sevdiği

O anlattı aşkını, şarkılar söylerken esinti

Esinti doldurdu geminin rutubetli hayaletini

Ayrılık vakti geldiğinde ikisi de sessizleşmişti

Ölmenin değil, ayrılığın zor geldiği o vakitlerde

Sessizce ağladı gemi, hoşçakal diyemedi

Başka bir limana savrulurken esinti

"Başka bir hayatta, belki" diye son kez esti

Gölge

kaybolmak istiyorum senin masallarında

bir daha yoluna çıkmasınlar diye

boğacağım o büyük koca kurtları karanlıkta

arkandan iş çevirmesinler diye

parçalayacağım ne kadar ayna varsa

yakacağım kötü kalpli cadının evini

sana ayırdıktan sonra en sevdiğin şekerleri

beklediğin kahraman olamasam da 

zamansız bir gölge olacağım masallarında

saatlerin aklı karışacak, sen dans ederken baloda

bir daha çalamayacaklar gece yarısında

yıkacağım seni esir tutacak kuleleri

soğuk taşlar dokunamayacak upuzun saçlarına

solgun bir ışık vururken masalının mutlu sonuna

ben orada olacağım, ayaklarının dibinde, karanlıkta

gökten düşecek üç elma

biri sana, biri kahramanına

biri de gölgene, bana

Kuyu

olmuyor, başaramıyorum

düştüğüm bu kör kuyudan çıkamıyorum

paramparça ciğerlerim

artık nefes alamıyorum

çırpındıkça kayboluyorum

çığlık çığlığa aklımı yitiriyorum

üşüyor kalbim

artık yaşamak istemiyorum

şuursuzca yalvarıyorum

evime, kimsesizliğime dönmek istiyorum

kapanıyor gözlerim

artık vakti geldi, biliyorum

...

evet, sonumda, en sonunda deliriyorum

seni halâ sevsem de sevdiğim seni hatırlamıyorum

gülüşünü, sesini, ruhunun asaletini elbet özlerim

ama özlemim bir delilik dağının ardında kaldı, aşamıyorum

Tapınak

Mezarımın sessizliği geçmişin yasını tutuyor

Hayaletler toplanmış etrafıma, hepsi ağlıyor

Kül rengi bu gece ay, bana seni hatırlatıyor

Geceye gömülen kuru bir gül, gülüşüne benziyor

 

Toprağımın üzerinde gölgeler dans ediyor

Sesin ölümü aşıp, ruhuma dokunuyor

"Gel yaşayalım birlikte, bak sabah oluyor"

Uyanıyorum, yaşıyorum, yaşlanıyorum

 

Üzerime yapışmış çürük çiçek kokuları, geçmiyor

Güneşte attığım her adım beni mezarlığa götürüyor

Uzanıyorum toprağa, mezarımda senin ismin yazıyor

"Gel ölelim birlikte, yine akşam oluyor"

Between Shadows and Verses: A Gothic Reverie

 In the embrace of fading lights,

I know you're absent in those heights.

Between two seasons, an unrest,

You're a tranquility trying its best.

Keep the glass at bay,

For your name, my intoxicated soul does sway.

Between two darkness, so profound,

I've found a place where flames abound.

Let it read a bit of tale,

I know you're the poets' hope, so frail.

Between two verses, like an endless sea,

You're the beauty where horizons meet seamlessly.

Lost

I've lost the race with the seasons, lost in despair, A fragment of my essence suspended in the ominous air. Another piece rests in the soil's cold embrace, Chasing rain clouds, yet time, relentless, sets the pace.

Prayers elude me, lost in the dark, One part inscribed in fairy tales, a haunting spark. Another in the abyss of poems resides, Drowning in the feeble words, where silence abides. All that remains is a legacy of hushed tides.

No more wrestling with the demons of isolation, A piece concealed in the eerie calm's fixation. Another consumed in the flames of wrath, I've hushed myself, mourning along the gothic path. 

Your heart, now as ashen as the shadows in my hair, a spectral aftermath. 

The Third Night

On the third night, as the clock struck three,

A tempting demon surfaced in my mind with glee.

"Was the wait truly worthwhile?" it inquired,

As shadows whispered secrets, unanticipated and sired.

"We'll meet again, in the realm of dream's tire."

                       ***

How time has slipped, reasons scattered in the breeze,

The snowman's joy sacrificed, lost to spring's tease.

Mad notions flooded my conscious mind with ease.

"What if the third night fails to appease?"

In the catatonic struggles of these cerebral wars,

I heard echoes of a moment murdered, reopening old sores.

"Don't be absurd; embrace each nightly dread,

In the dreamtime, your alluring demon will be wed."

**

Today, I kept the window open, embracing the light,

With each passing second, I inhaled the stagnant night.

Every breath painted my insides with a shadowy blight.

I was content.

I was sure.

Finally, my alluring demon, an allure pure,

And I heard it murmur,

"Was the wait truly worth the allure?"

song

 [Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 1]

In the shadows, my heart did start to beat,

"Where tears would never flow," it used to repeat.

With songs to heal my wounded core,

Yet entwined in those tunes, my soul yearned for more.

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 2]

When did I become captivated by your sun?

As if turning day into night, undone.

Unable to resist, waking to behold,

The truth that my dreams of you unfold.

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

[Verse 3]

When did I lose all hope, can't recall,

Where I misplaced my faith, took a fatal fall.

To wander this city in your embrace,

Did my soul roam the streets, or was it misplaced?

[Chorus]

When did I fall so deeply?

Lost my mind within your keep

In the face of a lifetime to share,

How did I surrender to that smile so rare?

When Did I Love So Profoundly

When did I fall so deeply, lost in your mystic grace?

When did my mind, within you, find a boundless space?

To offer my lifetime to your enchanting smile,

Yet, surrendering to that radiance, such a worthwhile guile.

When did my heart awaken, its beats a haunting rhyme?

In the pledge that my tears would cease, a fading paradigm.

With melodies to soothe my soul's lingering pain,

Shall my existence dwell in the echoes of each refrain?

When did I become ensnared by your celestial sun?

As if turning day into night, the transformation begun.

I cannot withstand the ache of waking without you near,

In the reality that my dreams of you, my dear, adhere.

When did I lose the flame of hope, a dim and distant fire?

I cannot recall where I abandoned my fervent desire.

To wander this city within your embrace sublime,

Did my soul roam the streets, or vanish with time?

The cityscape traversed by hands, your hands,

My spirit wandered, a city lost in distant lands.

Acceptance embraced the void, my absence complete,

In the hands of this city, my soul did retreat.

ne ara

ne ara böylesine sevdim

ne ara aklımı sende yitirdim

bir gülüşüne ömrümü sunmak varken

bir ömrü nasıl da o gülüşe yitirdim

ne ara kalbim atmaya başladı

"hani gözyaşım bir daha akmayacaktı"

o şarkıları derdime deva etmek varken

devamım o şarkılardaki dert mi olacaktı

ne ara tutuldum senin güneşine

hani günü geceye çevirircesine

dayanamıyorum, uyanıp da seni görmek varken

gördüğüm uykunun sen olması gerçeğine

ne ara kaybettim umudumu

hatırlamıyorum inancımı nerede unuttuğumu

bu şehri ellerinde dolaşmak varken

ellerinde dolaştı ruhum, şehir mi?

o çoktan kabullendi yokluğumu

fırtına

her geçen dakika

artıyor yalnızlığım

bugün dünden daha fazla

yarında daha az karanlığım

umudum yok

bana dokunmaz ışığın

yine de 

batan bir geminin

ölüme sürüklenen kaptanı

nasıl bakıyorsa uzaklardaki o fenere

ben sana öylesine aşığım

çaresizce

bir fırtınanın tam ortasında

sessizce

yalnız

uzak bir ışık geldi kondu yüreğime

seni özlemek gibiydi önce

karanlığa büründü gittikçe

ve anladım sonumu

bir ağaç dibindeki yosunu

gerçeklikten kopuk bir hayaldin sadece

hayallerin peşinde bir kelebek 

kelebeğin gözündeki bir yaş

yaşın ıslattığı bir tutam saçın için

ölebilecek bir adamdım senin için

nefesim kesilene kadar sevmek seni

loş bir ırmağın kenarındaki

hatıra mevsimlerin fotoğraflarında

yitip giden bir çamur gibiydim

ne kurumuş ışıktan ne donmuş ayazdan

ne felaket ki sevgilim

diyemeden koptum, estim, söndüm, gittim

anlaşmazlık içinde yaslandım

tek başıma ağladım

bir kişi de sormadı halimi

işte sensiz böylesine yalnızım

bir veda

toplanmışsın

evet, çıkmak üzereydim

hoşça kal demeden mi?

hani vedaları sevmezdin

bu bir veda değil, terk ediliş

beni çok mu sevmiştin

beni hiç sevmiş miydin?

peki öyleyse, gidiyorum ben hoşça kal

..

merdiven dibinde ağladı kadın

"evet" dedi "sonunda yalnız kaldım"

yanında yaşamak istemiştim

"yanı başında ölemezdim.."

--

bir sigara yaktı adam

"evet" dedi "sonunda yıkıldı yuvam"

sadece mutlu olmanı istemiştim

"sana gitme diyemezdim"

..

kadın çok hastaydı

ıssız bir bedende ölüp gitti kısa bir süre sonra

adam çok aşıktı

son nefesinde bile yalnızdı

ama tam da o anda

ilk kez gülümsüyordu uzun yıllar sonra

..

hoş geldin :)

merhaba :)

muhabbet

merhaba, beraber saçmalayalım isterim

suçlamalarınızı bitirdiyseniz neden olmasın

uyurken seni izlemek istemiştim

dikkat edin rüyalarım aklınıza takılmasın

keşkeler içerisinde bırakıyorsunuz ama beni

severim muhabbetin üzerine hafifçe serpiştirmeyi

belli... 

n'oldu ? siz merak etmez misiniz keşkelerin nihayetini ?

bıraktım ben merak etmeyi, tütün içiyorum artık

iyi geceler o zaman tadında başlamalı ayrılık

iyi geceler, ben karanlığa uzanırım siz de aydınlığa geçersiniz artık

1.11

hiçliğin huzurunda kaybolmak istiyorum

insanlar olmasın, rüzgar tenime dokunmasın

yüreğimde bir kıpırtı var, sussun istiyorum

göz yaşlarım kurumuşken bir de yağmur yağmasın

üzerime yapışan benliğimden sıyrılmak istiyorum

sahte gülümsemeler gerçekten doğmasın

gecenin bir vakti, usulca, sönmek istiyorum

kimse gittiğimin farkına varmasın

takvim yapraklarını kıyamete kadar koparmak istiyorum

meleklere inat içimdeki cehennem soğumasın

sözlerim, düşlerim, tükenişlerim artık bitsin istiyorum

aldığım her nefes siyaha bir methiye olmasın 

ikimiz

Bir sevdaya

Bu kadar ayrılığı

Nasıl sığdırdık

Bir göz odaydı hayatımız

Birbirimizi bulamadık

Bir çift insana

Bu kadar hasreti

Nasıl yakıştırdık

Bir müzik notasıydı gençlik

Sessizliğin hevesine kapıldık

Birbirimize kalmaya

Bu kadar yaklaşmışken

Nasıl ayrıldık

Saat Kulesi

Saat kulesinin altına oturmuş

Sensizliğin seni geçmesini bekliyorum

İçimdeki tik tak sesleri susmuş

Yel olmuşum, saçlarından kovuluyorum

Zaman, aramızdaki mesafe birimi olmuş

Bizi geçip gidiyor her an, durduramıyorum

Dün konuştuklarımız bugün yok olmuş

Yarına her çıkışımda bir parça daha eksiliyorum

sadad

En güzel aşların bittiği bir ceza bu hayat

O'nun güzelliği de artık soğuk bir taşa kazılı, heyhat!

Ben geride kaldım, geleceğim kaldı sakat

Gece kuyusunda, kör sessizliğin ardında pes etti feryat

kavga

ne güzel konuşurduk eskiden

eski zamanlar mı iyiydi

biz mi eskidik en çirkininden

yoksa tek suçlusu ben miyim bu suskun gecelerin

köklerinde su kalmamış bir ağaç gibi

tükendim mi daha kış gelmeden

uzak bir çift gözden bakabilseydim kendime

gördüğüm vebalı bir hasta mı olurdu en çaresizinden

ben de kaçmak ister miydim kendim olacak tükenmişlikten

bir avuç su dökecek yoksa kuruyan köklerime

bir parmak merhemi çok görüyorsa hayat çürüyen kalbime

aslında pek de önemi yok tartışmanın, değil mi

sonuçta haklılık da sevgiye tâbi

üç şeytan

Üçüncü gecenin üçü geçen saatleriydi

Beynimde alımlı bir şeytan belirdi

"Bu kadar beklemene değdi mi ?"

Tam cevap verecektim ki, gölgelerden bir tıkırtı geldi

Başımı çevirdiğim an anlamıştım beklemediğini

"Yine görüşeceğiz, bir düş vakti"

                           ***

Nasıllar geçti zamandan, nedenler ekildi rüzgara

Kardam adamın neşesi kurban edildi ilkbahara

Çılgınca fikirler doluşmaya başladı aklıma

"Ya bir daha üçüncü gecenin üçü olmazsa ?"

Bu düşüncelerin katatonik çırpınışlarında 

Öldürdüğüm bir anı yankılandı kulaklarımda

"Saçmalama, sarılsan da her gece ayrı bir kabusa

Bir düş vakti kavuşacaksın alımlı şeytanına"

                        ***

Bugün, gün el verdiğince pencereyi açık tuttum

Geçen her bir saniyede içine kapalı havayı soludum

Her solukta içimi kara bulutların kapladığını duydum

Mutluydum

Biliyordum

Sonunda alımlı şeytanıma kavuşuyordum

Ve onu duydum

"Bu kadar beklemene değdi mi diyorum"

never fade away

Bu şarkı senin

İster söyle bağıra çağıra

İstersen göm sessizliğe, usulca

Bu öykü senin

İster oku dünyaya

İstersen dök kelimeleri lavaboya

Bu resim senin

İster as uyandığın o âna

İstersen yırt renklerini, karışsın karanlığa

Bu şiir senin

İster dokun aşkıma, göz ucuyla da olsa

İstersen yine bir şey anlama

Sonuçta

Şarkılar susar, kalbin ritmi durmaz

Öyküler biter, verilen sözler kaybolmaz

Resimler sararır, hatıralar solmaz

Şiirler unutulsa da, duygular asla bayatlamaz

Son Hatıra

Deniz kabukları kalmış üzerinde

Gülümsüyorsun

Hava mavi ve güneşli

Kumlar parıldarken saçlarında

Seni dinliyorum öylece

Ne de güzel anlatıyorsun

Mutlusun

Öyle ya, bilmiyorsun

Güneşin çoktan battığını

Yağmur yağdığını

Dudaklarının en son hangi busesinde takıldığımı

Bunun bir rüya olduğunu

Kan kaybından dolayı yaşadığını

Damarlarım boşaldıkça saçlarına dolaştığımı

Olsun

Farkında olmasan da

Son anlarımda

Senden bir hayal yanımda dursun

Ellerimi tutsun

Daha önce söylemiş miydim

Çok güzel gülüyorsun...